Synonyms: onteren, ontmaagden, schenden
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔntˈʋɛi̯də(n)/ |
|---|
| Hyphenation | ont·wij·den |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ontwijd | (ik) ontwijdde |
| (jij) ontwijdt | (jij) ontwijdde |
| (hij) ontwijdt | (hij) ontwijdde |
| (wij) ontwijden | (wij) ontwijdden |
| (jullie) ontwijden | (jullie) ontwijdden |
| (gij) ontwijdt | (gij) ontwijddet |
| (zij) ontwijden | (zij) ontwijdden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) ontwijde | (dat ik) ontwijdde |
| (dat jij) ontwijde | (dat jij) ontwijdde |
| (dat hij) ontwijde | (dat hij) ontwijdde |
| (dat wij) ontwijden | (dat wij) ontwijdden |
| (dat jullie) ontwijden | (dat jullie) ontwijdden |
| (dat gij) ontwijdet | (dat gij) ontwijddet |
| (dat zij) ontwijden | (dat zij) ontwijdden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ontwijd | ontwijdt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| ontwijdend, ontwijdende | (hebben) ontwijd |