Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔntˈʋɛi̯də(n)/ |
Hyphenation | ont·wij·den |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) ontwijd | (ik) ontwijdde |
(jij) ontwijdt | (jij) ontwijdde |
(hij) ontwijdt | (hij) ontwijdde |
(wij) ontwijden | (wij) ontwijdden |
(jullie) ontwijden | (jullie) ontwijdden |
(gij) ontwijdt | (gij) ontwijddet |
(zij) ontwijden | (zij) ontwijdden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) ontwijde | (dat ik) ontwijdde |
(dat jij) ontwijde | (dat jij) ontwijdde |
(dat hij) ontwijde | (dat hij) ontwijdde |
(dat wij) ontwijden | (dat wij) ontwijdden |
(dat jullie) ontwijden | (dat jullie) ontwijdden |
(dat gij) ontwijdet | (dat gij) ontwijddet |
(dat zij) ontwijden | (dat zij) ontwijdden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
ontwijd | ontwijdt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ontwijdend, ontwijdende | (hebben) ontwijd |
Esperanto | malkonsekri |
---|