Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔpʋɛrpə(n)/ |
Hyphenation | op·wer·pen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) werp op | (ik) wierp op |
(jij) werpt op | (jij) wierp op |
(hij) werpt op | (hij) wierp op |
(wij) werpen op | (wij) wierpen op |
(jullie) werpen op | (jullie) wierpen op |
(gij) werpt op | (gij) wierpt op |
(zij) werpen op | (zij) wierpen op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opwerpe | (dat ik) opwierpe |
(dat jij) opwerpe | (dat jij) opwierpe |
(dat hij) opwerpe | (dat hij) opwierpe |
(dat wij) opwerpen | (dat wij) opwierpen |
(dat jullie) opwerpen | (dat jullie) opwierpen |
(dat gij) opwerpet | (dat gij) opwierpet |
(dat zij) opwerpen | (dat zij) opwierpen |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
werp op | werpt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opwerpend, opwerpende | (hebben) opgeworpen |
Esperanto | kontraŭstarigi |
---|