Synonyms: omhooggooien, omhoogwerpen, opgooien
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔpʋɛrpə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | op·wer·pen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) werp op | (ik) wierp op |
| (jij) werpt op | (jij) wierp op |
| (hij) werpt op | (hij) wierp op |
| (wij) werpen op | (wij) wierpen op |
| (jullie) werpen op | (jullie) wierpen op |
| (gij) werpt op | (gij) wierpt op |
| (zij) werpen op | (zij) wierpen op |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) opwerpe | (dat ik) opwierpe |
| (dat jij) opwerpe | (dat jij) opwierpe |
| (dat hij) opwerpe | (dat hij) opwierpe |
| (dat wij) opwerpen | (dat wij) opwierpen |
| (dat jullie) opwerpen | (dat jullie) opwierpen |
| (dat gij) opwerpet | (dat gij) opwierpet |
| (dat zij) opwerpen | (dat zij) opwierpen |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| werp op | werpt op |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| opwerpend, opwerpende | (hebben) opgeworpen |