Synonyme: aanbreken, beginnen, ingaan, ertoe overgaan, een aanvang nemen, inzetten, intreden
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈanvɑŋə(n)/ |
|---|
| Trennung | aan·van·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) vang aan | (ik) ving aan |
| (jij) vangt aan | (jij) ving aan |
| (hij) vangt aan | (hij) ving aan |
| (wij) vangen aan | (wij) vingen aan |
| (jullie) vangen aan | (jullie) vingen aan |
| (gij) vangt aan | (gij) vingt aan |
| (zij) vangen aan | (zij) vingen aan |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aanvange | (dat ik) aanvinge |
| (dat jij) aanvange | (dat jij) aanvinge |
| (dat hij) aanvange | (dat hij) aanvinge |
| (dat wij) aanvangen | (dat wij) aanvingen |
| (dat jullie) aanvangen | (dat jullie) aanvingen |
| (dat gij) aanvanget | (dat gij) aanvinget |
| (dat zij) aanvangen | (dat zij) aanvingen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| vang aan | vangt aan |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aanvangend, aanvangende | (zijn) aangevangen |