Synonyme: brechen, aufbrechen
Aussprache | /ˈapbrɛçən/ |
---|---|
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ich) abbreche | (ich) abbrach |
(du) abbrichst | (du) abbrachst |
(er) abbricht | (er) abbrach |
(wir) abbrechen | (wir) abbrachen |
(ihr) abbrecht | (ihr) abbracht |
(sie) abbrechen | (sie) abbrachen |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(ich) abbreche | (ich) abbräche |
(du) abbrechest | (du) abbrächest |
(er) abbreche | (er) abbräche |
(wir) abbrechen | (wir) abbrächen |
(ihr) abbrechet | (ihr) abbrächet |
(sie) abbrechen | (sie) abbrächen |
Imperativ | |
(du) brich ab | |
(ihr) abbrecht | |
abbrechen Sie | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
abbrechend | (haben) abgebrochen |
Afrikaans | breek |
---|---|
Dänisch | brække; bryde; afbryde |
Englisch | break |
Englisch (Altenglisch) | brecan |
Esperanto | rompi |
Färöerisch | bróta |
Finnisch | särkeä |
Französisch | briser; rompre; violer; casser |
Italienisch | rompere; spezzare |
Jamaikanisches Kreolisch | mash |
Katalanisch | rompre; trencar |
Latein | rumpere |
Luxemburgisch | briechen |
Malaiisch | mempecahkan; pecahkan |
Niederdeutsch | breaken; brekken; braeken |
Niederländisch | breken; dóórbreken; stukbreken; verbreken |
Papiamento | bres; kibra |
Polnisch | łamać; rwać |
Portugiesisch | partir; quebrar; rasgar; romper |
Saterfriesisch | apbreeke; breeke; oubreeke |
Schottisch Gälisch | bris |
Schwedisch | avbryta; bryta; knäcka |
Spanisch | quebrar; romper |
Sranan | broko |
Suaheli | ‐vunja |
Thai | ทำแตก; หัก |
Tschechisch | lámat; rozbít; zlomit |
Westfriesisch | brekke; ferbrekke; skeine |