Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /redəˈnerə(n)/ |
Césure | re·de·ne·ren |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) redeneer | (ik) redeneerde |
(jij) redeneert | (jij) redeneerde |
(hij) redeneert | (hij) redeneerde |
(wij) redeneren | (wij) redeneerden |
(jullie) redeneren | (jullie) redeneerden |
(gij) redeneert | (gij) redeneerdet |
(zij) redeneren | (zij) redeneerden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) redenere | (dat ik) redeneerde |
(dat jij) redenere | (dat jij) redeneerde |
(dat hij) redenere | (dat hij) redeneerde |
(dat wij) redeneren | (dat wij) redeneerden |
(dat jullie) redeneren | (dat jullie) redeneerden |
(dat gij) redeneret | (dat gij) redeneerdet |
(dat zij) redeneren | (dat zij) redeneerden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
redeneer | redeneert |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
redenerend, redenerende | (hebben) geredeneerd |
allemand | räsonieren; schließen; urteilen |
---|---|
anglais | reason |
catalan | raonar |
espagnol | razonar |
espéranto | rezoni |
féringien | hugsa |
français | raisonner |