Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔpfɑŋə(n)/ |
Hyphenation | op·van·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) vang op | (ik) ving op |
(jij) vangt op | (jij) ving op |
(hij) vangt op | (hij) ving op |
(wij) vangen op | (wij) vingen op |
(jullie) vangen op | (jullie) vingen op |
(gij) vangt op | (gij) vingt op |
(zij) vangen op | (zij) vingen op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opvange | (dat ik) opvinge |
(dat jij) opvange | (dat jij) opvinge |
(dat hij) opvange | (dat hij) opvinge |
(dat wij) opvangen | (dat wij) opvingen |
(dat jullie) opvangen | (dat jullie) opvingen |
(dat gij) opvanget | (dat gij) opvinget |
(dat zij) opvangen | (dat zij) opvingen |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opvangend, opvangende | (hebben) opgevangen |
Esperanto | aŭdi hazarde |
---|