Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɑfsprekə(n)/ |
Hyphenation | af·spre·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) spreek af | (ik) sprak af |
(jij) spreekt af | (jij) sprak af |
(hij) spreekt af | (hij) sprak af |
(wij) spreken af | (wij) spraken af |
(jullie) spreken af | (jullie) spraken af |
(gij) spreekt af | (gij) spraakt af |
(zij) spreken af | (zij) spraken af |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) afspreke | (dat ik) afsprake |
(dat jij) afspreke | (dat jij) afsprake |
(dat hij) afspreke | (dat hij) afsprake |
(dat wij) afspreken | (dat wij) afspraken |
(dat jullie) afspreken | (dat jullie) afspraken |
(dat gij) afspreket | (dat gij) afspraket |
(dat zij) afspreken | (dat zij) afspraken |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
spreek af | spreekt af |
Participles | |
Present participle | Past participle |
afsprekend, afsprekende | (hebben) afgesproken |
English | meet; assemble |
---|---|
Esperanto | rendevui |
Romanian | întâlni |
Spanish | quedar |