Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈʋɛi̯ɣərə(n)/ |
Hyphenation | wei·ge·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) weiger | (ik) weigerde |
(jij) weigert | (jij) weigerde |
(hij) weigert | (hij) weigerde |
(wij) weigeren | (wij) weigerden |
(jullie) weigeren | (jullie) weigerden |
(gij) weigert | (gij) weigerdet |
(zij) weigeren | (zij) weigerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) weigere | (dat ik) weigerde |
(dat jij) weigere | (dat jij) weigerde |
(dat hij) weigere | (dat hij) weigerde |
(dat wij) weigeren | (dat wij) weigerden |
(dat jullie) weigeren | (dat jullie) weigerden |
(dat gij) weigeret | (dat gij) weigerdet |
(dat zij) weigeren | (dat zij) weigerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
weiger | weigert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
weigerend, weigerende | (hebben) geweigerd |
English | refuse |
---|---|
Esperanto | malvoli |
Portuguese | recusar‐se a |