Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɑfmakə(n)/ |
Hyphenation | af·ma·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) maak af | (ik) maakte af |
(jij) maakt af | (jij) maakte af |
(hij) maakt af | (hij) maakte af |
(wij) maken af | (wij) maakten af |
(jullie) maken af | (jullie) maakten af |
(gij) maakt af | (gij) maaktet af |
(zij) maken af | (zij) maakten af |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) afmake | (dat ik) afmaakte |
(dat jij) afmake | (dat jij) afmaakte |
(dat hij) afmake | (dat hij) afmaakte |
(dat wij) afmaken | (dat wij) afmaakten |
(dat jullie) afmaken | (dat jullie) afmaakten |
(dat gij) afmaket | (dat gij) afmaaktet |
(dat zij) afmaken | (dat zij) afmaakten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
maak af | maakt af |
Participles | |
Present participle | Past participle |
afmakend, afmakende | (hebben) afgemaakt |
Esperanto | buĉi |
---|