Synonyms: oprukken, uittrekken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈœy̯trɵkə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uit·ruk·ken |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) ruk uit | (ik) rukte uit |
| (jij) rukt uit | (jij) rukte uit |
| (hij) rukt uit | (hij) rukte uit |
| (wij) rukken uit | (wij) rukten uit |
| (jullie) rukken uit | (jullie) rukten uit |
| (gij) rukt uit | (gij) ruktet uit |
| (zij) rukken uit | (zij) rukten uit |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uitrukke | (dat ik) uitrukte |
| (dat jij) uitrukke | (dat jij) uitrukte |
| (dat hij) uitrukke | (dat hij) uitrukte |
| (dat wij) uitrukken | (dat wij) uitrukten |
| (dat jullie) uitrukken | (dat jullie) uitrukten |
| (dat gij) uitrukket | (dat gij) uitruktet |
| (dat zij) uitrukken | (dat zij) uitrukten |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| ruk uit | rukt uit |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uitrukkend, uitrukkende | (zijn) uitgerukt |