Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔpɦɑŋə(n)/ |
Hyphenation | op·han·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) hang op | (ik) hing op |
(jij) hangt op | (jij) hing op |
(hij) hangt op | (hij) hing op |
(wij) hangen op | (wij) hingen op |
(jullie) hangen op | (jullie) hingen op |
(gij) hangt op | (gij) hingt op |
(zij) hangen op | (zij) hingen op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) ophange | (dat ik) ophinge |
(dat jij) ophange | (dat jij) ophinge |
(dat hij) ophange | (dat hij) ophinge |
(dat wij) ophangen | (dat wij) ophingen |
(dat jullie) ophangen | (dat jullie) ophingen |
(dat gij) ophanget | (dat gij) ophinget |
(dat zij) ophangen | (dat zij) ophingen |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
hang op | hangt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ophangend, ophangende | (hebben) opgehangen |
Esperanto | fini la telefonan interparolon |
---|