Synonyms: onderscheiden, onderscheid maken
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ɔndərˈkɛnə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | on·der·ken·nen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) onderken | (ik) onderkende |
| (jij) onderkent | (jij) onderkende |
| (hij) onderkent | (hij) onderkende |
| (wij) onderkennen | (wij) onderkenden |
| (jullie) onderkennen | (jullie) onderkenden |
| (gij) onderkent | (gij) onderkendet |
| (zij) onderkennen | (zij) onderkenden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) onderkenne | (dat ik) onderkende |
| (dat jij) onderkenne | (dat jij) onderkende |
| (dat hij) onderkenne | (dat hij) onderkende |
| (dat wij) onderkennen | (dat wij) onderkenden |
| (dat jullie) onderkennen | (dat jullie) onderkenden |
| (dat gij) onderkennet | (dat gij) onderkendet |
| (dat zij) onderkennen | (dat zij) onderkenden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| onderken | onderkent |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| onderkennend, onderkennende | (hebben) onderkend |