Synonyms: ineenstorten, instorten
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /œy̯ˈtenvɑlə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | uit·een·val·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) val uiteen | (ik) viel uiteen |
| (jij) valt uiteen | (jij) viel uiteen |
| (hij) valt uiteen | (hij) viel uiteen |
| (wij) vallen uiteen | (wij) vielen uiteen |
| (jullie) vallen uiteen | (jullie) vielen uiteen |
| (gij) valt uiteen | (gij) vielt uiteen |
| (zij) vallen uiteen | (zij) vielen uiteen |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) uiteenvalle | (dat ik) uiteenviele |
| (dat jij) uiteenvalle | (dat jij) uiteenviele |
| (dat hij) uiteenvalle | (dat hij) uiteenviele |
| (dat wij) uiteenvallen | (dat wij) uiteenvielen |
| (dat jullie) uiteenvallen | (dat jullie) uiteenvielen |
| (dat gij) uiteenvallet | (dat gij) uiteenvielet |
| (dat zij) uiteenvallen | (dat zij) uiteenvielen |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| uiteenvallend, uiteenvallende | (zijn) uiteengevallen |