Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈamblɛi̯və(n)/ |
Hyphenation | aan·blij·ven |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) blijf aan | (ik) bleef aan |
(jij) blijft aan | (jij) bleef aan |
(hij) blijft aan | (hij) bleef aan |
(wij) blijven aan | (wij) bleven aan |
(jullie) blijven aan | (jullie) bleven aan |
(gij) blijft aan | (gij) bleeft aan |
(zij) blijven aan | (zij) bleven aan |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) aanblijve | (dat ik) aanbleve |
(dat jij) aanblijve | (dat jij) aanbleve |
(dat hij) aanblijve | (dat hij) aanbleve |
(dat wij) aanblijven | (dat wij) aanbleven |
(dat jullie) aanblijven | (dat jullie) aanbleven |
(dat gij) aanblijvet | (dat gij) aanblevet |
(dat zij) aanblijven | (dat zij) aanbleven |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
blijf aan | blijft aan |
Participles | |
Present participle | Past participle |
aanblijvend, aanblijvende | (zijn) aangebleven |
English | continue in office; remain in office; stay on |
---|---|
Esperanto | resti en sia funkcio |