Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɑftrɛkə(n)/ |
Trennung | af·trek·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) trek af | (ik) trok af |
(jij) trekt af | (jij) trok af |
(hij) trekt af | (hij) trok af |
(wij) trekken af | (wij) trokken af |
(jullie) trekken af | (jullie) trokken af |
(gij) trekt af | (gij) trokt af |
(zij) trekken af | (zij) trokken af |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aftrekke | (dat ik) aftrokke |
(dat jij) aftrekke | (dat jij) aftrokke |
(dat hij) aftrekke | (dat hij) aftrokke |
(dat wij) aftrekken | (dat wij) aftrokken |
(dat jullie) aftrekken | (dat jullie) aftrokken |
(dat gij) aftrekket | (dat gij) aftrokket |
(dat zij) aftrekken | (dat zij) aftrokken |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
trek af | trekt af |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aftrekkend, aftrekkende | (hebben) afgetrokken |
Dänisch | fradrage |
---|---|
Deutsch | abziehen; subtrahieren |
Englisch | subtract |
Esperanto | subtrahi |
Französisch | retrancher; soustraire |
Katalanisch | restar; sostraure; sostreure |
Polnisch | odejmować |
Portugiesisch | subtrair |
Russisch | вычитать |
Saterfriesisch | ouluuke; subtrahierje |
Spanisch | sustraer |