Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈkɑu̯̯ʋə(n)/ |
Trennung | kau·wen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) kauw | (ik) kauwde |
(jij) kauwt | (jij) kauwde |
(hij) kauwt | (hij) kauwde |
(wij) kauwen | (wij) kauwden |
(jullie) kauwen | (jullie) kauwden |
(gij) kauwt | (gij) kauwdet |
(zij) kauwen | (zij) kauwden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) kauwe | (dat ik) kauwde |
(dat jij) kauwe | (dat jij) kauwde |
(dat hij) kauwe | (dat hij) kauwde |
(dat wij) kauwen | (dat wij) kauwden |
(dat jullie) kauwen | (dat jullie) kauwden |
(dat gij) kauwet | (dat gij) kauwdet |
(dat zij) kauwen | (dat zij) kauwden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
kauw | kauwt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
kauwend, kauwende | (hebben) gekauwd |
Dänisch | tygge |
---|---|
Deutsch | kauen |
Englisch | chew |
Englisch (Altenglisch) | ceowan |
Esperanto | maĉi |
Färöerisch | tyggja |
Französisch | mâcher |
Italienisch | masticare |
Katalanisch | mastegar |
Papiamento | kou |
Portugiesisch | mascar; mastigar |
Saterfriesisch | kauje |
Spanisch | masticar |
Sranan | kaw |
Tschechisch | přežvykovat; žvýkat |
Türkisch | çiğnemek |
Westfriesisch | kôgje |