Wortart | Verb |
---|
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verheerlijk | (ik) verheerlijkte |
(jij) verheerlijkt | (jij) verheerlijkte |
(hij) verheerlijkt | (hij) verheerlijkte |
(wij) verheerlijken | (wij) verheerlijkten |
(jullie) verheerlijken | (jullie) verheerlijkten |
(gij) verheerlijkt | (gij) verheerlijktet |
(zij) verheerlijken | (zij) verheerlijkten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verheerlijke | (dat ik) verheerlijkte |
(dat jij) verheerlijke | (dat jij) verheerlijkte |
(dat hij) verheerlijke | (dat hij) verheerlijkte |
(dat wij) verheerlijken | (dat wij) verheerlijkten |
(dat jullie) verheerlijken | (dat jullie) verheerlijkten |
(dat gij) verheerlijket | (dat gij) verheerlijktet |
(dat zij) verheerlijken | (dat zij) verheerlijkten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verheerlijk | verheerlijkt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verheerlijkend, verheerlijkende | (hebben) verheerlijkt |
Deutsch | erheben; preisen |
---|---|
Esperanto | laŭdegi |
Niederdeutsch | verheyrliken |