Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈmevuːrə(n)/ |
Trennung | mee·voe·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) voer mee | (ik) voerde mee |
(jij) voert mee | (jij) voerde mee |
(hij) voert mee | (hij) voerde mee |
(wij) voeren mee | (wij) voerden mee |
(jullie) voeren mee | (jullie) voerden mee |
(gij) voert mee | (gij) voerdet mee |
(zij) voeren mee | (zij) voerden mee |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) meevoere | (dat ik) meevoerde |
(dat jij) meevoere | (dat jij) meevoerde |
(dat hij) meevoere | (dat hij) meevoerde |
(dat wij) meevoeren | (dat wij) meevoerden |
(dat jullie) meevoeren | (dat jullie) meevoerden |
(dat gij) meevoeret | (dat gij) meevoerdet |
(dat zij) meevoeren | (dat zij) meevoerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
voer mee | voert mee |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
meevoerend, meevoerende | (hebben) meegevoerd |
Deutsch | mitnehmen; zusammennehmen |
---|---|
Esperanto | kunpreni |
Polnisch | zabrać ze sobą |
Spanisch | llevarse consigo |