Synonyme: rochelen, spugen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈspyʋə(n)/ |
Trennung | spu·wen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) spuw | (ik) spuwde |
(jij) spuwt | (jij) spuwde |
(hij) spuwt | (hij) spuwde |
(wij) spuwen | (wij) spuwden |
(jullie) spuwen | (jullie) spuwden |
(gij) spuwt | (gij) spuwdet |
(zij) spuwen | (zij) spuwden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) spuwe | (dat ik) spuwde |
(dat jij) spuwe | (dat jij) spuwde |
(dat hij) spuwe | (dat hij) spuwde |
(dat wij) spuwen | (dat wij) spuwden |
(dat jullie) spuwen | (dat jullie) spuwden |
(dat gij) spuwet | (dat gij) spuwdet |
(dat zij) spuwen | (dat zij) spuwden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
spuw | spuwt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
spuwend, spuwende | (hebben) gespuwd |
Dänisch | spytte |
---|---|
Deutsch | speien; spucken |
Englisch | spit; expectorate |
Esperanto | kraĉi |
Färöerisch | spýta |
Finnisch | sylkeä |
Französisch | cracher |
Italienisch | sputare |
Jiddisch | שפּײַען |
Katalanisch | escopir; llançar; vomitar |
Latein | spuere |
Luxemburgisch | späitzen |
Malaiisch | belah; ludah; membelah |
Norwegisch | spytte |
Polnisch | pluć |
Portugiesisch | cuspir; salivar |
Russisch | плевать |
Saterfriesisch | sieuwje; späie; sputterje |
Schottisch Gälisch | tilg smugaid |
Spanisch | escupir |
Sranan | spiti |
Tschechisch | plivat |
Westfriesisch | spuie |