Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | kraĉ·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | kraĉas |
Präterium | kraĉis |
Futur | kraĉos |
Konditional | |
kraĉus | |
Imperativ | |
kraĉu |
Aktive Partizipien | |
---|---|
Präsens | kraĉanta |
Präterium | kraĉinta |
Futur | kraĉonta |
Dänisch | spytte |
---|---|
Deutsch | speien; spucken |
Englisch | spit; expectorate |
Färöerisch | spýta |
Finnisch | sylkeä |
Französisch | cracher |
Italienisch | sputare |
Jiddisch | שפּײַען |
Katalanisch | escopir; llançar; vomitar |
Latein | spuere |
Luxemburgisch | späitzen |
Malaiisch | belah; ludah; membelah |
Niederländisch | rochelen; spugen; spuwen |
Norwegisch | spytte |
Polnisch | pluć |
Portugiesisch | cuspir; salivar |
Russisch | плевать |
Saterfriesisch | sieuwje; späie; sputterje |
Schottisch Gälisch | tilg smugaid |
Spanisch | escupir |
Sranan | spiti |
Tschechisch | plivat |
Westfriesisch | spuie |