Synonyme: aanduiden, aangeven, beduiden, uitduiden, wijzen, wijzen op
Wortart | Verb |
---|
Aussprache | /ˈanʋɛi̯zə(n)/ |
---|
Trennung | aan·wij·zen |
---|
Konjugation
Indikativ |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(ik) wijs aan | (ik) wees aan |
(jij) wijst aan | (jij) wees aan |
(hij) wijst aan | (hij) wees aan |
(wij) wijzen aan | (wij) wezen aan |
(jullie) wijzen aan | (jullie) wezen aan |
(gij) wijst aan | (gij) weest aan |
(zij) wijzen aan | (zij) wezen aan |
Konjunktiv |
---|
Präsens | Präterium |
---|
(dat ik) aanwijze | (dat ik) aanweze |
(dat jij) aanwijze | (dat jij) aanweze |
(dat hij) aanwijze | (dat hij) aanweze |
(dat wij) aanwijzen | (dat wij) aanwezen |
(dat jullie) aanwijzen | (dat jullie) aanwezen |
(dat gij) aanwijzet | (dat gij) aanwezet |
(dat zij) aanwijzen | (dat zij) aanwezen |
Imperativ |
---|
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
---|
wijs aan | wijst aan |
Partizipien |
---|
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
---|
aanwijzend, aanwijzende | (hebben) aangewezen |
Hij wees twee indianen aan, die met de blanken aan een vuur zaten.
Slechts ashopen wezen de plek aan waar huizen en schuren hadden gestaan.