Prononciation | /ˈsɪtə/ |
---|---|
Césure | sit·te |
Parti du discours | verbe |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) sit | (ik) siet /siət/ |
(do) sitst | (do) sietst |
(hy) sit | (hy) siet /siət/ |
(wy) sitte | (wy) sieten |
(jimme) sitte | (jimme) sieten |
(sy) sitte | (sy) sieten |
Impératif | |
sit | |
Participe passé | |
(hawwe) sitten | |
Infinitif II | |
sitten |
afrikaans | sit |
---|---|
allemand | sitzen |
anglais | sit |
anglais (vieil anglais) | sittan |
bas allemand | sitten |
catalan | seure |
créole jamaïcain | sidong |
danois | sidde |
espagnol | estar sentado |
espéranto | sidi |
féringien | sita |
finnois | istua |
français | être assis; sièger |
frison saterland | sitte |
gaélique écossais | suidh |
gallois | eistedd |
hawaiien | noho |
hongrois | ül |
italien | essere seduto |
kabyle | qqim |
latin | sedere |
malais | duduk |
néerlandais | zitten |
norvégien | sitte |
papiamento | sinta |
polonais | siedzieć; siadać |
portugais | estar sentado; ter assento |
russe | посидеть; сидеть |
souahéli | ‐kaa |
sranan | sidon |
suédois | sitta |
tchèque | sedět |
thaï | นั่ง |
turc | oturmak |
yidiche | זיצן |