Prononciation | /ˈhavə/ |
---|---|
Césure | haw·we |
Parti du discours | verbe |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) haw, ha | (ik) hie |
(do) hast | (do) hiest |
(hy) hat | (hy) hie |
(wy) hawwe, ha | (wy) hienen, hiene |
(jimme) hawwe, ha | (jimme) hienen, hiene |
(sy) hawwe, ha | (sy) hienen, hiene |
Participe passé | |
(hawwe) hân | |
Infinitif II | |
hawwen |
afrikaans | hê |
---|---|
allemand | haben; besitzen |
anglais | have |
anglais (vieil anglais) | habban |
bas allemand | hevven; hebben |
catalan | haver; tenir |
créole jamaïcain | hav; av |
danois | have |
espagnol | poseer; tener |
espéranto | havi |
féringien | hava |
finnois | omistaa |
français | avoir |
frison saterland | besitte; häbe |
islandais | hafa |
italien | avere |
kabyle | el; sɛu |
latin | habere |
luxembourgeois | hunn |
malais | ada |
néerlandais | hebben |
norvégien | ha |
papiamento | tin |
polonais | mieć |
portugais | ter |
roumain | avea |
scots | hae |
souahéli | ‐na |
sranan | abi |
suédois | ha; hava |
tchèque | mít |
thaï | มี |
yidiche | האָבן |