Prononciation | /mɪsˈfalən/ |
---|---|
Parti du discours | verbe |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ich) mißfalle | (ich) mißfiel |
(du) mißfällst | (du) mißfielst |
(er) mißfällt | (er) mißfiel |
(wir) mißfallen | (wir) mißfielen |
(ihr) mißfallt | (ihr) mißfielt |
(sie) mißfallen | (sie) mißfielen |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(ich) mißfalle | (ich) mißfiele |
(du) mißfallest | (du) mißfielest |
(er) mißfalle | (er) mißfiele |
(wir) mißfallen | (wir) mißfielen |
(ihr) mißfallet | (ihr) mißfielet |
(sie) mißfallen | (sie) mißfielen |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
mißfallend | (haben) mißfallen |
anglais | displease |
---|---|
espéranto | malplaĉi |
français | déplaire |
néerlandais | mishagen; tegenstaan |