La conjugaison du verbe hunn

Des formes irrégulières sont imprimées en rouge.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) hunn(ech) hat
(du) hues(du) has
(hien) huet(hien) hat
(mir) hunn(mir) haten
(dir) hutt(dir) hat
(si) hunn(si) haten
Conditionnel
(ech) hätt
(du) häss
(hien) hätt
(mir) hätten
(dir) hätt
(si) hätten
Imperativ
SingulierPluriel
hiefhieft, hutt
Partizip
(hunn) gehat