Die Konjugation des Verbes doen

Unregelmäßige Formen sind in Rot gedruckt.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) doen(ech) doung
(du) dees(du) doungs
(hien) deet(hien) doung
(mir) doen(mir) doungen
(dir) dot(dir) doungt
(si) doen(si) doungen
Conditionnel
(ech) déing, déit
(du) déings, déits
(hien) déing, déit
(mir) déingen, déiten
(dir) déingt, déit
(si) déingen, déiten
Imperativ
SingulierPluriel
dodot
Partizip
(hunn) gedoen, gedunn