La conjugación del verbo bréngen

Los formularios irregulares se imprimen en rojo.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) bréngen(ech) bruecht
(du) bréngs(du) bruechts
(hien) bréngt(hien) bruecht
(mir) bréngen(mir) bruechten
(dir) bréngt(dir) bruecht
(si) bléngen(si) bruechten
Conditionnel
(ech) bréicht (géif bréngen
(du) bréichts (géifs bréngen)
(hien) bréich (géif bréngen)
(mir) bréichten (géife bréngen)
(dir) bréicht (géift bréngen)
(si) bréicht (géife bréngen)
Imperativ
SingulierPluriel
bréngbréngt
Partizip
(hunn) bruecht