The conjugation of the verb bréngen

Irregular forms are printed in red.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) bréngen(ech) bruecht
(du) bréngs(du) bruechts
(hien) bréngt(hien) bruecht
(mir) bréngen(mir) bruechten
(dir) bréngt(dir) bruecht
(si) bléngen(si) bruechten
Conditionnel
(ech) bréicht (géif bréngen
(du) bréichts (géifs bréngen)
(hien) bréich (géif bréngen)
(mir) bréichten (géife bréngen)
(dir) bréicht (géift bréngen)
(si) bréicht (géife bréngen)
Imperativ
SingulierPluriel
bréngbréngt
Partizip
(hunn) bruecht