Die Konjugation des Verbes bréngen

Unregelmäßige Formen sind in Rot gedruckt.
Indikativ
PrésentPrétérit
(ech) bréngen(ech) bruecht
(du) bréngs(du) bruechts
(hien) bréngt(hien) bruecht
(mir) bréngen(mir) bruechten
(dir) bréngt(dir) bruecht
(si) bléngen(si) bruechten
Conditionnel
(ech) bréicht (géif bréngen
(du) bréichts (géifs bréngen)
(hien) bréich (géif bréngen)
(mir) bréichten (géife bréngen)
(dir) bréicht (géift bréngen)
(si) bréicht (géife bréngen)
Imperativ
SingulierPluriel
bréngbréngt
Partizip
(hunn) bruecht