De vervoeging van het Franse werkwoord suffire

Onregelmatige vormen zijn in rood gedrukt.
Indicatif
PrésentPassé antérieurPassé simpleFuturConditionnel
(je) suffis(je) suffisaisje suffis(je) suffirai(je) suffirais
(tu) suffis(tu) suffisais(tu) suffis(tu) suffiras(tu) suffirais
(il) suffit(il) suffisait(il) suffit(il) suffira(il) suffirait
(nous) suffisons(nous) suffisions(nous) suffîmes(nous) suffirons(nous) suffirions
(vous) suffisez(vous) suffisiez(vous) suffîtes(vous) suffirez(vous) suffiriez
(ils) suffisent(ils) sufissaient(ils) suffirent(ils) suffiront(ils) suffiraient
Subjonctif
PrésentImparfait
(que je) suffise(que je) suffisse
(que tu) suffises(que tu) suffisses
(qu’il) suffise(qu’il) suffît
(que nous) suffisions(que nous) suffissions
(que vous) suffisiez(que vous) suffissiez
(qu’ils) suffisent(qu’ils) suffissent
Impératif
suffis
suffisons
suffisez
Participes
PrésentPassé
suffisant(avoir) suffi