The conjugation of the French verb envoyer

Irregular forms are printed in red.
Indicatif
PrésentPassé antérieurPassé simpleFuturConditionnel
(j’)envoie(je) envoyais(j’)envoyai(j’)enverrai(j’)enverrais
(tu) envoies(tu) envoyais(tu) envoyas(tu) enverras(tu) enverrais
(il) envoie(il) envoyait(il) envoya(il) enverra(il) enverrait
(nous) envoyons(nous) envoyions(nous) envoyâmes(nous) enverrons(nous) enverrions
(vous) envoyez(vous) envoyiez(vous) envoyâtes(vous) enverrez(vous) enverriez
(ils) envoient(ils) envoyaient(ils) envoyèrent(ils) enverrront(ils) enverraient
Subjonctif
PrésentImparfait
(que j’)envoie(que j’)envoyasse
(que tu) envoies(que tu) envoyasses
(qu’il) envoie(qu’il) envoyât
(que nous) envoyions(que nous) envoyassions
(que vous) envoyiez(que vous) envoyassiez
(qu’ils) envoient(qu’ils) envoyassent
Impératif
envoie
envoyons
envoyez
Participes
PrésentPassé
envoyant(avoir) envoyé