La konjugacio de la germana verbo melken

Neregulaj formoj estas presitaj ruĝe.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) melke(ich) molk, melkte
(du) melkst(du) molkst, melktest
(er) melkt(er) molk, melkte
(wir) melken(wir) molken, melkten
(ihr) melkt(ihr) molkt, melkte
(sie) melken(sie) molken, melkten
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) melke(ich) mölke, melkte
(du) melkest(du) mölkest, melktest
(er) melke(er) mölke, melkte
(wir) melken(wir) mölken, melkten
(ihr) melket(ihr) mölket, melktet
(sie) melken(sie) mölken, melkten
Imperativ
melke
melkt (Mehrzahl)
melken Sie (förmlich)
Partizipien
ErstesZweites
melkend(haben) gemolken, gemelkt