Die Konjugation des deutschen Verbes betrügen

Unregelmäßige Formen sind in Rot gedruckt.
Indikativ
PräsensImperfektum
(ich) betrüge(ich) betrog
(du) betrügst(du) betrogst
(er) betrügt(er) betrog
(wir) betrügen(wir) betrogen
(ihr) betrügt(ihr) betrogt
(sie) betrügen(sie) betrogen
Konjunktiv
PräsensImperfektum
(ich) betrüge(ich) betröge
(du) betrügest(du) betrögest
(er) betrüge(er) betröge
(wir) betrügen(wir) betrögen
(ihr) betrüget(ihr) betröget
(sie) betrügen(sie) betrögen
Imperativ
EinzahlMehrzahl
betrügebetrügt
Partizipien
ErstesZweites
betrügend(haben) betrogen