Synonyme: gewoon
| Parti du discours | adjectif |
|---|---|
| Prononciation | /ɣəˈbrœy̯kələk/ |
| Césure | ge·brui·ke·lijk |
| Positif | gebruikelijk |
|---|---|
| Comparatif | gebruikelijker |
| Superlatif | gebruikelijkst |
| Positif | Comparatif | Superlatif | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Prédicatif | gebruikelijk | gebruikelijker | (het) gebruikelijkst, (het) gebruikelijkste | |||
| Attributif | Indéfini | Pluriel masculin et féminin | gebruikelijke | gebruikelijkere | gebruikelijkste | |
| Singulier neutre | gebruikelijk | gebruikelijker | gebruikelijkst | |||
| Pluriel | gebruikelijke | gebruikelijkere | gebruikelijkste | |||
| Défini | gebruikelijke | gebruikelijkere | gebruikelijkste | |||
| Partitif | gebruikelijks | gebruikelijkers | ||||
| allemand | geläufig; üblich; gewohnheitsmäßig; gebräuchlich; landläufig |
|---|---|
| anglais | customary; usual; wonted; habitual |
| danois | almindelig; vanlig; sædvanlig |
| espagnol | adocenado |
| espéranto | kutima; laŭkutima |
| français | accoutumé; habituel |
| frison occidental | bewend; gewoan |
| frison saterland | gebruukelk; gewoond |
| islandais | venjulegur |
| italien | abituale; consueto; usuale |
| malais | biasa |
| norvégien | vanlig |
| papiamento | gewon; hewon; komun; usual |
| portugais | usual |
| roumain | obișnuit |
| sranan | gwenti |
| suédois | bruklig; gemen; gångbar; ordinär; vanlig; övlig |
| tchèque | obvyklý |
| turc | bayağı; alelade; alışık |