Information du mot villen (néerlandais → espéranto: senhaŭtigi)

Synonymes: ontvellen, stropen

Parti du discoursverbe
Prononciation/ˈvɪlə(n)/
Césurevil·len

Conjugaison

Indicatif
PrésentPassé
(ik) vil(ik) vilde
(jij) vilt(jij) vilde
(hij) vilt(hij) vilde
(wij) villen(wij) vilden
(jullie) villen(jullie) vilden
(gij) vilt(gij) vildet
(zij) villen(zij) vilden
Subjonctif
PrésentPassé
(dat ik) ville(dat ik) vilde
(dat jij) ville(dat jij) vilde
(dat hij) ville(dat hij) vilde
(dat wij) villen(dat wij) vilden
(dat jullie) villen(dat jullie) vilden
(dat gij) villet(dat gij) vildet
(dat zij) villen(dat zij) vilden
Impératif
Singulier/PlurielPluriel
vilvilt
Participes
Participe présentParticipe passé
villend, villende(hebben) gevild

Exemples d’usage

Mijn soldaten scheppen er een groot genoegen in om hun vijand levend te villen.
Als we teruggaan, worden we levend gevild.
Hij graaide naar het dichtstbijzijnde konijn, dat al gevild was en bij het vuur lag.

Traductions

allemanddie Haut abziehen; abhäuten; enthäuten
anglaisskin
anglais (vieil anglais)flean
espérantosenhaŭtigi
féringienfletta
françaisdépouiller
galloisblingo
portugaispelar; tirar a pele
suédoisskinna