Synonymes: breken, dóórbreken
Parti du discours | verbe |
---|
Prononciation | /ˈstɵɡbrekə(n)/ |
---|
Césure | stuk·bre·ken |
---|
Conjugaison
Indicatif |
---|
Présent | Passé |
---|
(ik) breek stuk | (ik) brak stuk |
(jij) breekt stuk | (jij) brak stuk |
(hij) breekt stuk | (hij) brak stuk |
(wij) breken stuk | (wij) braken stuk |
(jullie) breken stuk | (jullie) braken stuk |
(gij) breekt stuk | (gij) braakt stuk |
(zij) breken stuk | (zij) braken stuk |
Subjonctif |
---|
Présent | Passé |
---|
(dat ik) stukbreke | (dat ik) stukbrake |
(dat jij) stukbreke | (dat jij) stukbrake |
(dat hij) stukbreke | (dat hij) stukbrake |
(dat wij) stukbreken | (dat wij) stukbraken |
(dat jullie) stukbreken | (dat jullie) stukbraken |
(dat gij) stukbreket | (dat gij) stukbraket |
(dat zij) stukbreken | (dat zij) stukbraken |
Impératif |
---|
Singulier/Pluriel | Pluriel |
---|
breek stuk | breekt stuk |
Participes |
---|
Participe présent | Participe passé |
---|
stukbrekend, stukbrekende | (hebben) stukgebroken |