Synonymes: in opstand komen, muiten
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /rəbɛˈlerə(n)/ |
|---|
| Césure | re·bel·le·ren |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) rebelleer | (ik) rebelleerde |
| (jij) rebelleert | (jij) rebelleerde |
| (hij) rebelleert | (hij) rebelleerde |
| (wij) rebelleren | (wij) rebelleerden |
| (jullie) rebelleren | (jullie) rebelleerden |
| (gij) rebelleert | (gij) rebelleerdet |
| (zij) rebelleren | (zij) rebelleerden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) rebellere | (dat ik) rebelleerde |
| (dat jij) rebellere | (dat jij) rebelleerde |
| (dat hij) rebellere | (dat hij) rebelleerde |
| (dat wij) rebelleren | (dat wij) rebelleerden |
| (dat jullie) rebelleren | (dat jullie) rebelleerden |
| (dat gij) rebelleret | (dat gij) rebelleerdet |
| (dat zij) rebelleren | (dat zij) rebelleerden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| rebelleer | rebelleert |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| rebellerend, rebellerende | (hebben) gerebelleerd |