Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /mɑxnetiˈzerə(n)/ |
Césure | mag·ne·ti·se·ren |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) magnetiseer | (ik) magnetiseerde |
(jij) magnetiseert | (jij) magnetiseerde |
(hij) magnetiseert | (hij) magnetiseerde |
(wij) magnetiseren | (wij) magnetiseerden |
(jullie) magnetiseren | (jullie) magnetiseerden |
(gij) magnetiseert | (gij) magnetiseerdet |
(zij) magnetiseren | (zij) magnetiseerden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) magnetisere | (dat ik) magnetiseerde |
(dat jij) magnetisere | (dat jij) magnetiseerde |
(dat hij) magnetisere | (dat hij) magnetiseerde |
(dat wij) magnetiseren | (dat wij) magnetiseerden |
(dat jullie) magnetiseren | (dat jullie) magnetiseerden |
(dat gij) magnetiseret | (dat gij) magnetiseerdet |
(dat zij) magnetiseren | (dat zij) magnetiseerden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
magnetiseer | magnetiseert |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
magnetiserend, magnetiserende | (hebben) gemagnetiseerd |
allemand | magnetisieren |
---|---|
anglais | magnetize |
espagnol | magnetizar |
espéranto | magnetizi |
français | aimanter |
tchèque | magnetizovat |