Synonymes: afmeren, meren, onderbinden, vastbinden, vastleggen, aanmeren
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈambɪndə(n)/ |
|---|
| Césure | aan·bin·den |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) bind aan | (ik) bond aan |
| (jij) bindt aan | (jij) bond aan |
| (hij) bindt aan | (hij) bond aan |
| (wij) binden aan | (wij) bonden aan |
| (jullie) binden aan | (jullie) bonden aan |
| (gij) bindt aan | (gij) bondt aan |
| (zij) binden aan | (zij) bonden aan |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) aanbinde | (dat ik) aanbonde |
| (dat jij) aanbinde | (dat jij) aanbonde |
| (dat hij) aanbinde | (dat hij) aanbonde |
| (dat wij) aanbinden | (dat wij) aanbonden |
| (dat jullie) aanbinden | (dat jullie) aanbonden |
| (dat gij) aanbindet | (dat gij) aanbondet |
| (dat zij) aanbinden | (dat zij) aanbonden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| bind aan | bindt aan |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| aanbindend, aanbindende | (hebben) aangebonden |