Synonymes: leggen, nederleggen, vlijen, deponeren
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈneːrlɛɣə(n)/ |
|---|
| Césure | neer·leg·gen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) leg neer | (ik) legde neer |
| (jij) legt neer | (jij) legde neer |
| (hij) legt neer | (hij) legde neer |
| (wij) leggen neer | (wij) legden neer |
| (jullie) leggen neer | (jullie) legden neer |
| (gij) legt neer | (gij) legdet neer |
| (zij) leggen neer | (zij) legden neer |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) neerlegge | (dat ik) neerlegde |
| (dat jij) neerlegge | (dat jij) neerlegde |
| (dat hij) neerlegge | (dat hij) neerlegde |
| (dat wij) neerleggen | (dat wij) neerlegden |
| (dat jullie) neerleggen | (dat jullie) neerlegden |
| (dat gij) neerlegget | (dat gij) neerlegdet |
| (dat zij) neerleggen | (dat zij) neerlegden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| leg neer | legt neer |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| neerleggend, neerleggende | (hebben) neergelegd |
De oude baas legde zijn krant neer en keerde zich om met een verontschuldiging op de lippen.
Toen Hugo dit gelezen had, legde hij het boek neer.