Synonymes: buigen, krommen, verbuigen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈkrɔmbœy̯ɣə(n)/ |
|---|
| Césure | krom·bui·gen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) buig krom | (ik) boog krom |
| (jij) buigt krom | (jij) boog krom |
| (hij) buigt krom | (hij) boog krom |
| (wij) buigen krom | (wij) bogen krom |
| (jullie) buigen krom | (jullie) bogen krom |
| (gij) buigt krom | (gij) boogt krom |
| (zij) buigen krom | (zij) bogen krom |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) krombuige | (dat ik) kromboge |
| (dat jij) krombuige | (dat jij) kromboge |
| (dat hij) krombuige | (dat hij) kromboge |
| (dat wij) krombuigen | (dat wij) krombogen |
| (dat jullie) krombuigen | (dat jullie) krombogen |
| (dat gij) krombuiget | (dat gij) kromboget |
| (dat zij) krombuigen | (dat zij) krombogen |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| buig krom | buigt krom |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| krombuigend, krombuigende | (hebben) kromgebogen |