Synonymes: uitdrijven, verdrijven, verjagen, wegjagen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈʋɛɣdrɛi̯və(n)/ |
|---|
| Césure | weg·drij·ven |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) drijf weg | (ik) dreef weg |
| (jij) drijft weg | (jij) dreef weg |
| (hij) drijft weg | (hij) dreef weg |
| (wij) drijven weg | (wij) dreven weg |
| (jullie) drijven weg | (jullie) dreven weg |
| (gij) drijft weg | (gij) dreeft weg |
| (zij) drijven weg | (zij) dreven weg |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) wegdrijve | (dat ik) wegdreve |
| (dat jij) wegdrijve | (dat jij) wegdreve |
| (dat hij) wegdrijve | (dat hij) wegdreve |
| (dat wij) wegdrijven | (dat wij) wegdreven |
| (dat jullie) wegdrijven | (dat jullie) wegdreven |
| (dat gij) wegdrijvet | (dat gij) wegdrevet |
| (dat zij) wegdrijven | (dat zij) wegdreven |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| drijf weg | drijft weg |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| wegdrijvend, wegdrijvende | (hebben) weggedreven |