Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ɑpstraˈɦeːrə(n)/ |
Césure | ab·stra·he·ren |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) abstraheer | (ik) abstraheerde |
(jij) abstraheert | (jij) abstraheerde |
(hij) abstraheert | (hij) abstraheerde |
(wij) abstraheren | (wij) abstraheerden |
(jullie) abstraheren | (jullie) abstraheerden |
(gij) abstraheert | (gij) abstraheerdet |
(zij) abstraheren | (zij) abstraheerden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) abstrahere | (dat ik) abstraheerde |
(dat jij) abstrahere | (dat jij) abstraheerde |
(dat hij) abstrahere | (dat hij) abstraheerde |
(dat wij) abstraheren | (dat wij) abstraheerden |
(dat jullie) abstraheren | (dat jullie) abstraheerden |
(dat gij) abstraheret | (dat gij) abstraheerdet |
(dat zij) abstraheren | (dat zij) abstraheerden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
abstraheer | abstraheert |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
abstraherend, abstraherende | (hebben) geabstraheerd |
allemand | abstrahieren |
---|---|
anglais | abstract |
catalan | abstreure |
espagnol | abstraer |
espéranto | abstrakti; abstraktigi |
français | abstraire |
portugais | abstrair; fazer abstracção de |