Synonyme: gebiedend
Parti du discours | adjectif |
---|---|
Prononciation | /ɪmperaˈtif/ |
Césure | im·pe·ra·tief |
Positif | imperatief |
---|---|
Comparatif | imperatiever |
Superlatif | imperatiefst |
Positif | Comparatif | Superlatif | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Prédicatif | imperatief | imperatiever | (het) imperatiefst, (het) imperatiefste | |||
Attributif | Indéfini | Pluriel masculin et féminin | imperatieve | imperatievere | imperatiefste | |
Singulier neutre | imperatief | imperatiever | imperatiefst | |||
Pluriel | imperatieve | imperatievere | imperatiefste | |||
Défini | imperatieve | imperatievere | imperatiefste | |||
Partitif | imperatiefs | imperatievers |
espéranto | ordona |
---|---|
français | impératif |