Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /ˈsxrɪkə(n)/ |
Divido | schrik·ken |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) schrik | (ik) schrok |
(jij) schrikt | (jij) schrok |
(hij) schrikt | (hij) schrok |
(wij) schrikken | (wij) schrokken |
(jullie) schrikken | (jullie) schrokken |
(gij) schrikt | (gij) schrokt |
(zij) schrikken | (zij) schrokken |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) schrikke | (dat ik) schrokke |
(dat jij) schrikke | (dat jij) schrokke |
(dat hij) schrikke | (dat hij) schrokke |
(dat wij) schrikken | (dat wij) schrokken |
(dat jullie) schrikken | (dat jullie) schrokken |
(dat gij) schrikket | (dat gij) schrokket |
(dat zij) schrikken | (dat zij) schrokken |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
schrik | schrikt |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
schrikkend, schrikkende | (zijn) geschrokken |
esperanto | teruriĝi |
---|---|
germana | erschrecken |