Sinonimoj: bekennen, erkennen, toegeven
| Vortspeco | verbo |
|---|
| Prononco | /ˈɔpbixtə(n)/ |
|---|
| Divido | op·biech·ten |
|---|
Konjugacio
| Indikativo |
|---|
| Prezenco | Preterito |
|---|
| (ik) biecht op | (ik) biechtte op |
| (jij) biecht op | (jij) biechtte op |
| (hij) biecht op | (hij) biechtte op |
| (wij) biechten op | (wij) biechtten op |
| (jullie) biechten op | (jullie) biechtten op |
| (gij) biecht op | (gij) biechttet op |
| (zij) biechten op | (zij) biechtten op |
| Subjunktivo |
|---|
| Prezenco | Preterito |
|---|
| (dat ik) opbiechte | (dat ik) opbiechtte |
| (dat jij) opbiechte | (dat jij) opbiechtte |
| (dat hij) opbiechte | (dat hij) opbiechtte |
| (dat wij) opbiechten | (dat wij) opbiechtten |
| (dat jullie) opbiechten | (dat jullie) opbiechtten |
| (dat gij) opbiechtet | (dat gij) opbiechttet |
| (dat zij) opbiechten | (dat zij) opbiechtten |
| Imperativo |
|---|
| Singularo/Pluralo | Pluralo |
|---|
| biecht op | biecht op |
| Participoj |
|---|
| Prezenca participo | Preterita participo |
|---|
| opbiechtend, opbiechtende | (hebben) opgebiecht |