Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /vərˈmujə(n)/ |
Afbreking | ver·moei·en |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) vermoei | (ik) vermoeide |
(jij) vermoeit | (jij) vermoeide |
(hij) vermoeit | (hij) vermoeide |
(wij) vermoeien | (wij) vermoeiden |
(jullie) vermoeien | (jullie) vermoeiden |
(gij) vermoeit | (gij) vermoeidet |
(zij) vermoeien | (zij) vermoeiden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) vermoeie | (dat ik) vermoeide |
(dat jij) vermoeie | (dat jij) vermoeide |
(dat hij) vermoeie | (dat hij) vermoeide |
(dat wij) vermoeien | (dat wij) vermoeiden |
(dat jullie) vermoeien | (dat jullie) vermoeiden |
(dat gij) vermoeiet | (dat gij) vermoeidet |
(dat zij) vermoeien | (dat zij) vermoeiden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
vermoei | vermoeit |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
vermoeiend, vermoeiende | (hebben) vermoeid |
Duits | ermüden |
---|---|
Engels | fag |
Esperanto | lacigi |
Faeröers | møða |
Frans | épuiser; fatiguer; lasser |
Pools | zmęczyć |
Sranan | lamata; weri |
Zweeds | trötta; uttrötta |