Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ɛkstrapoˈlerə(n)/ |
Afbreking | ex·tra·po·le·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) extrapoleer | (ik) extrapoleerde |
(jij) extrapoleert | (jij) extrapoleerde |
(hij) extrapoleert | (hij) extrapoleerde |
(wij) extrapoleren | (wij) extrapoleerden |
(jullie) extrapoleren | (jullie) extrapoleerden |
(gij) extrapoleert | (gij) extrapoleerdet |
(zij) extrapoleren | (zij) extrapoleerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) extrapolere | (dat ik) extrapoleerde |
(dat jij) extrapolere | (dat jij) extrapoleerde |
(dat hij) extrapolere | (dat hij) extrapoleerde |
(dat wij) extrapoleren | (dat wij) extrapoleerden |
(dat jullie) extrapoleren | (dat jullie) extrapoleerden |
(dat gij) extrapoleret | (dat gij) extrapoleerdet |
(dat zij) extrapoleren | (dat zij) extrapoleerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
extrapoleer | extrapoleert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
extrapolerend, extrapolerende | (hebben) geëxtrapoleerd |
Duits | extrapolieren; verallgemeinern |
---|---|
Engels | extrapolate |
Esperanto | ekstrapoli |
Spaans | extrapolar |